Nieuws

Noot van de redactie: Vele jaren geleden volgde ik de Mauck-Stouffer journalistiektraining in Muscatine. De training vond plaats in de vergaderzaal, die nu aan de overkant van de gang van mijn kantoor ligt. De keynote spreker voor deze training is de legendarische columnist van de Quad City Times, Bill Wundrum. Hij glimlachte van top tot teen toen hij een zaal vol jonge journalisten toesprak: "We moeten onze bazen laten weten dat we de beste baan ter wereld hebben, anders willen ze ons niet betalen." Uw enthousiasme en liefde werken aanstekelijk. Vorige week verloor Quad Cities zijn verteller. Ter ere van meneer Wundrum publiceren we zijn laatste column van 6 mei 2018, die ik heb gevonden. Rust zacht, meneer Wundrum.
"Ik heb deze kast nodig," zei ik tegen een jonge winkelbediende in een winkel in Quad City. Hij bevat de meeste van onze cd's en heeft planken en deurtjes zodat ze niet overal vallen. Bovendien is hij heel betaalbaar: $ 99,95 vergeleken met $ 125,95.
Ik was teleurgesteld toen de verkoper zei: "Jammer, je kunt het niet kopen. Je moet het zelf uit de doos halen en in elkaar zetten."
Het kostte me net iets meer dan de helft van de aankoopprijs om deze kast in mijn kantoor in elkaar te zetten. Ik koos voor thuisbezorging en besefte dat zelfs mijn apenbrein zoiets simpels als een boekenkast in elkaar kon zetten.
En zo begint de nachtmerrie die we in deze dagen na de feestdagen steeds weer tegenkomen: “De demonstratie is nodig.”
Wat mij het meest schokte, was de acht pagina's tellende gebruikershandleiding met de waarschuwing: "Ga niet naar de winkel voor onderdelen of hulp bij de montage."
Ik twijfel er niet aan dat er problemen zullen zijn. In de doos zit een plastic zak met ongeveer 2,5 kilo aan schroeven, bouten en beugels. Dit mysterieuze onderdeel heeft namen als zeskantschroeven, kruiskopschroeven, patchplaten, nokkenbouten, plastic L-beugels, nokkenbehuizingen, houten deuvels, sluitbouten en simpele spijkers.
Even intimiderend is de mededeling: "Om redenen van efficiëntie kan het zijn dat u aan uw kant overtollige hardware en ongebruikte gaten aantreft." Hoe luidde dat gesprek?
Stap 1 stelde me echter gerust: "Dit meubelstuk is eenvoudig te monteren. Volg gewoon de stapsgewijze instructies." Je hebt alleen een schroevendraaier en een inbussleutel nodig (wat is dat?).
Dit alles verbaasde me. Mijn vrouw kwam af en toe kijken. Ze trof me dan aan met een handvol inbusschroeven, jammerend. Zoals je je kunt voorstellen, zijn deze instructies niet voor dwazen zoals ik. "Richt de pijlen van de nokkenasbehuizingen op de gaten aan de rand en zorg ervoor dat alle nokkenasbehuizingen open staan."
Mijn kast is klaar. Hij is prachtig, met een cd netjes erin en een klein wijnrankje erbovenop. Maar geef mij geen eer voor deze prestatie. Tegen middernacht gaf ik het op. De volgende dag schakelde ik een professionele timmerman in. Het kostte hem maar twee uur, maar hij geeft toe: "Het was een beetje lastig."
Zoals u wellicht hebt gelezen in deze schat aan dagelijkse waarheden, maak ik me zorgen dat bacteriën zich razendsnel verspreiden wanneer mensen elkaar de hand schudden. Enkele antwoorden:
"Bedankt voor de column over de handdruk en de gevolgen ervan. Ik ben ook huiverig voor handdrukken tijdens het hoogseizoen. De handdruk komt mij meer Amerikaans over. Ik geef de voorkeur aan de Japanse manier van begroeten met een buiging – houd een comfortabele afstand," zegt Becky Brown uit East Moline.
"Hé, misschien moeten we eens voor elkaar buigen. Dat werkt voor Aziaten," zei Mary Thompson, die de gevoelens van Becky Brown verwoordde.
van de bisschop. "Met 2500 kerkgangers die elke zondag komen, raden we aan om tot nader order geen handdrukken en vreedzame gesprekken meer te voeren", aldus dominee Robert Schmidt van de vriendelijke St. Anthony Church in het centrum van Davenport.